Sytuacja uchodźców z Sudanu Płd.
Od 2013 roku z pogrążonego brutalną wojną domową Sudanu Południowego uciekają ludzie. Do tej pory emigrowało ich ponad 2,5 miliona. Uganda jest krajem przodującym pod względem liczby przyjmowanych azylantów. Prawdopodobnie w dalszym ciągu będzie przyjmować uchodźców napływających z krajów sąsiadujących – Demokratycznej Republiki Konga, Burundi i Sudanu Południowego. Większość napływających na te tereny osób, tj. ponad milion, pochodzi właśnie z Sudanu Południowego. Wciąż nie ma ustalonych długoterminowych rozwiązań i wyjścia poza pomoc doraźną.
Rząd prowadzi politykę otwartych drzwi dla uchodźców i choć powoli jest wdrażana progresywna polityka wobec emigrantów, to wciąż ich jakość życia jest niska. Na terenach zajmowanych przez uchodźców brakuje podstawowych środków do życia. Plan długoterminowych rozwiązań ma umożliwić uchodźcom wolność w poruszaniu się, znalezieniu pracy i otwarciu własnej działalności gospodarczej. Rząd Ugandy będzie też nadal udostępniał ziemię pod uprawę warzyw i zbóż dla nowych uchodźców, którzy decydują się żyć w osadach. Stworzy też szansę edukacji i korzystania z opieki zdrowotnej. Mimo iż polityka wobec przyjmowania emigrantów charakteryzuje się otwartością, to poddawana jest próbie. Osoby poszukujące azylu w Ugandzie nieumiejętnie zarządzają zasobami środowiska (przede wszystkim leśnego), co jest źródłem wielu konfliktów z lokalną ludnością. Rywalizacja o zasoby naturalne przyczynia się do eskalacji napięć pomiędzy tysiącami uchodźców przybywających z Sudanu Południowego a Ugandyjczykami. Dodatkowo mieszkańcom doskwiera susza z powodu małej ilości opadów. Brakuje jedzenia. Życie w dużych skupiskach przy nierozwiniętej infrastrukturze i ograniczonych podstawowych usługach powoduje wzrost różnorodnych zagrożeń, w tym rozprzestrzeniania się chorób.
W obecnym czasie Rząd Ugandy apeluje o pomoc przy zapewnieniu ochrony dla osób najbardziej narażonych. Stan zdrowia i dożywienia wielu uchodźców nadal jest niski, a usługi kontroli bezpieczeństwa na przejściach granicznych pozostają wyzwaniem. Wskaźniki niedożywienia wśród uchodźców są krytyczne (aż 15%), wysokie są także wskaźniki występowania anemii. Wciąż ucinane są racje żywnościowe. Tylko 5 % gospodarstw domowych jest w stanie kupić drewno opałowe i to głównie przez sprzedaż swoich racji żywnościowych.
Źródło: http://reporting.unhcr.org/uganda
