LECTIO DIVINA

W miniony wtorek spotkaliśmy się na lectio divina w stylu synodalnym, by wspólnie pochylić się nad fragmentem Ewangelii według św. Łukasza (Łk 23, 44–46. 50. 52–53; 24, 1–6a).

To właśnie ten tekst usłyszymy w Kościele w Dzień Zaduszny, kiedy modlimy się za wszystkich zmarłych, wierząc, że życie nie kończy się w chwili śmierci, lecz przemienia się w spotkanie z Bogiem. Podczas naszego spotkania zatrzymaliśmy się przy słowach aniołów skierowanych do kobiet przy pustym grobie: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał!” W duchu słuchania i dzielenia się rozważaliśmy, co te słowa znaczą dziś dla nas. Wspólne czytanie Słowa Bożego pozwoliło nam odkryć, że tajemnica Krzyża i Zmartwychwstania jest nie tylko historią sprzed dwóch tysięcy lat, ale żywą rzeczywistością, w której uczestniczymy każdego dnia. Wspólna refleksja prowadziła nas do jednego, mocnego wniosku: Pamięć o zmarłych to nie tylko wspomnienie, lecz wyraz wiary w Zmartwychwstanie. Jest to również spojrzenie na śmierć w świetle nadziei, która rozświetliła pusty grób w Jerozolimie. Wszyscy wierzymy, że w Bożym Królestwie spotkamy się ponownie, a każda chwila miłości i dobra, jaką wnosimy w świat, jest już cząstką tego Raju, o którym mówi Ewangelia. Niech nasze modlitwy w Dzień Zaduszny staną się znakiem wdzięczności i wiary w Tego, który zwyciężył śmierć i obdarza życiem wiecznym.

RADEK