Jak już pisałam wcześniej edukacja w Etiopii jest na niskim poziomie. Choć szkolnictwo postawiło sobie wysoki próg to stosowane metody nauczania nie rozwijają wśród uczniów umiejętności logicznego myślenia. Wciąż jeszcze w większości szkół prowadzenie lekcji polega tylko i wyłącznie na przepisywaniu notatki z tablicy, którą potem uczniowie pięknie wyrecytują. Problem tylko, że bez zrozumienia bo […]
Co tak naprawdę dzieje się w naszej wiosce, jak wygląda nasz (mój i dzieciaków) dzień? Większość naszych dni mija według stałego rytmu choć tak naprawdę każdy jest inny, wzbogacający nas w nowe i przeróżne doświadczenia.
Mija już 3. miesiąc mojego pobytu w Fullasie. Jak dla mnie to czas radości, ale też wielu trudności.
Szkoła podstawowa, w której pracuję jest pod wezwaniem św. Józefa. Uczęszcza do niej około 200 dzieci. Opiekę nad tak ogromną liczbą dzieci sprawuje tylko 15 nauczycieli. W ubiegłym miesiącu przez cztery dni spotykaliśmy się razem na przygotowanych specjalnie dla nich warsztatach.
W każdy czwartek i piątek w przychodni lekarskiej, którą prowadzą siostry, odbywają się badania wzroku. Bardzo wielu ludzi przychodzi sprawdzić swój wzrok. Jest ich tak dużo, że musieliśmy, podobnie jak w naszej służbie zdrowia, rozdzielać numerki.
Po okresie świętowania rozpoczęła się w końcu szkoła. Dzieciaki pojawiły się na zajęciach. Początek roku szkolnego przesunął się jednak nie tylko ze względu na święta, a także ze względu na panującą suszę.
Rozpoczął się już rok szkolny. Większość czasu spędzam, przebywając z uczniami w szkole i przedszkolu. Niedzielne dni są jednak dla mnie okazją, kiedy razem z księżmi mogę jechać na Msze Święte, które co tydzień sprawowane są w innych częściach wioski. Oprócz naszego głównego kościoła do parafii przynależy również 71 kaplic. To dla mnie bardzo poruszające, […]
Wrzesień obfity był celebrowanie ważnych dla Etiopii świąt. Pierwszym z nich był Nowy Rok 2008, który rozpoczął się 12 września (naszego kalendarza). Dla wszystkich był to dzień wolny od pracy, by wspólnie w rodzinach cieszyć się z nastania nowego czasu. Kiedy pytałam się dlaczego akurat Nowy Rok jest tak hucznie celebrowany, odpowiadano mi ,,Nie wiesz? […]
Pan jest Wielki! Po dwóch dniach podróży w końcu dotarłam na miejsce mojej misji. Najpierw po 10 godzinach lotu na lotnisku przywitał mnie ksiądz Mulugeta, wymachując przy tym tabliczką z napisem Ola – Fullasa. Następny dzień to już 8-godzinna podróż etiopskimi drogami.
Wszystko, co dobre, szybko się kończy. Nasz projekt w Etiopii dobiegł końca. Nawet nie wiem, kiedy ten czas minął. Dopiero co się pakowaliśmy, wsiadaliśmy do samolotu, a tu już trzeba się ponownie szykować do podróży.
Nieustanne podróże samochodem (po jakże przyjemnych etiopskich drogach-niedrogach) są doskonałą okazją do zapoznania się ze światem. Towarzyszem moim był ostatnio Zbigniew Wodecki. A raczej jego repertuar, skradziony Ewie 🙂 . Okropnie mi brakuje polskich melodii i języka. Całodzienne wojaże znakomicie mi jednak wynagradzają te tęsknoty.
Kolejne dni mijają, a my zbliżamy się ku końcowi naszego projektu w Etiopii. Miniony tydzień spędziliśmy w buszu (to nie pomyłka, serio w buszu). Zostaliśmy zaproszeni przez ojca Józefa, przyjaciela ojca Tsegaya, do jego placówki. By tam dotrzeć, trzeba pokonać ośmiokilometrową drogę przez las i zarośla. Nawet dla ich terenowych samochodów ta droga czasami jest […]
