Zaskakujące jak na drugim końcu świata możesz znaleźć ludzi bliskich i poczuć się jak w nowej rodzinie. Od dwóch tygodni jestem w Modżo, poznając społeczność tutejszej parafii. Stopniowo zaczęło do mnie docierać, że te dzieci są dla mnie jak młodsze rodzeństwo, abba David jak ojciec, siostry wcielają się w rolę moich starszych sióstr, a kandydatki […]
– 3 dni temu wyszedłem z więzienia – powiedział mi leżący na podłodze chłopak obokktórego usiadłam, zaniepokojona jego stanem.– Za co trafiłeś do więzienia? – spytałam.– Za nic. Zabrali nas za spanie na ulicy, mnie i trzech innych chłopaków.Nie była to pierwsza osoba, od której to usłyszałam. Spanie na ulicy, czy żebraniejest nielegalne, a policja […]
Na placówce jest 3 księży i 3 wolontariuszy. Father Edwin jest z Sierra Leone, zarządza całym obiektem – Old Fambul, w skład wchodzą 2 Oratoria, parafia i 2 budynki mieszkalne.
Biblijny Eden to kraina pełna owocujących drzew i krzewów, zamieszkała przez ludzi i zwierzęta, a przede wszystkim przepełniona Bożą obecnością. Etiopia, którą właśnie poznaję, przypomina rajski ogród pod każdym z tych względów. Codziennie rano czeka na mnie świeże awokado z ogrodu sióstr, w którym można znaleźć 18 różnych gatunków owoców. Mam szansę spróbować każdego z […]
Żegnając się z rodziną i przyjaciółmi na lotnisku o 5 rano czułam ogromny niepokój. Choć tak bardzo pragnęłam wrócić do Nigerii, w której spędziłam na misji 3 miesiące, to samotny wyjazd na rok na inny kontynent był dla mnie bardzo trudną decyzją. Do pierwszego samolotu wsiadałam przerażona, zastanawiając się w co i po co się […]
Od początku kraj ten wydawał się dla mnie niespodzianką. Na każdym kroku widać pisownię w innym języku. Wszędzie widzę ludzi o pięknych, niespotykanych wcześniej przeze mnie rysach twarzy i ich wdzięczność, która chodzi za mną dzień w dzień. Ja mówię „Galatoma” – „Dziękuję”, oni ściskają moją dłoń, przyciągając mnie do ramienia na powitanie. Już półtora […]
Lampa nad progiem, krzesło i drzwi
Wszystko mi mówi, że mnie ktoś powołał
Woda i ogień powtarzają wciąż mi
Że mnie ktoś powołał
Jak w piosence skaldów, chodzę zachwycony wszystkim: ludźmi, roślinnością, budynkami, deszczem, jedzeniem, temperatura. Ster przejęły emocje. Pokój jest duży, w nim: łóżko biurko, szafa, umywalka w pokoju i osobno łazienka.
Od naszego powrotu z Monrowii, po zakończonych obchodach Maryi Wspomożycielki Wiernych, o których pisałem w ostatnim blogu, zdążyło się nieco wydarzyć. Właściwie już sama podróż okazała się ciekawa, gdyż po wielu komplikacjach ze zorganizowaniem transportu powrotnego, które spowodawały, że musieliśmy zrezygnować z busa, z którego korzystaliśmy jadąc do Monrowii, ostatecznie naszych uczniów, a nawet kilku […]
W ostatnim czasie, w Kościele, w czytaniach i wielu kazaniach usłyszeć mogliśmy o jedności, o pojednaniu, do którego wzywa nas Chrystus. Pięknie złożyło się to z Dniem Zjednoczenia w Liberii, który jako element polityki integracyjnej kraju jest świętowane od ponad sześćdziesięciu lat. Rok szkolny powoli dobiega końca. Przekonali się o tym nasi uczniowie. Kilka dni […]
Połowa maja już tuż za rogiem, a co za tym idzie, coraz bliżej do zakończenia mojej misji w Tappicie. Tydzień temu, w piątek, kiedy w Polsce przeżywano kolejną rocznicę uchwalenia naszej pierwszej konstytucji, był dniem, kiedy do mojego planowanego odlotu z Monrowii zostały już równo dwa miesiące. Ostatnie dni nie upłynęły jednak na błogich rozważaniach […]
Wiele z moich ostatnich relacji niesie ze sobą raczej pesymistyczne, a także dawać złudzenie, że misja w Tappicie stanęła w miejscu i właściwie już nic się tutaj nie dzieje. Nic bardziej mylnego. Chciałbym opowiedzieć zatem o tym, że nie zwalniamy tempa, a wprost przeciwnie, misja powoli wrzuca drugi bieg. Jeszcze zanim przyjechaliśmy z Robertem do […]
W Wielki Post w Tappicie weszliśmy w być może najlepszy możliwy sposób. Nie chodzi tu, rzecz jasna, ani o podniosłość liturgii, ani nawet o modlitwę i jej ilość w społeczności. Chodzi o fakt, że z samego rana, w Środę Popielcową, cała społeczność szkoły św. Franciszka z Asyżu i przedszkola Mama Tullia, a więc od przedszkolaków […]
